Κρεμάει προσωρινά τα γάντια του ο Παραγκουδάκης
Όταν ήταν μόλις οκτώ χρονών εκείνο που ονειρεύονταν κάθε βράδυ ο Γιώργος Παραγκουδάκης ήταν να μπορέσει μεγαλώνοντας να παίξει σε μεγάλη ομάδα μπάλα και κυρίως να υπερασπιστεί την εστία της. Όλα τα αστέρια του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, περνούσαν από τη σκέψη του… Κι όσο γίνονταν αυτό, τόσο περισσότερο ο ίδιος δούλευε σκληρά… Άλλωστε γνώριζε πολύ καλά πως για να γίνει αυτό και να φορέσει τα γάντια μεγάλων ομάδων θα έπρεπε αυτά (γάντια) να λιώσουν στα χέρια του. Βέβαια το ταλέντο του δεν άργησε να το δουν μεγάλοι σύλλογοι της Αθήνας κι έτσι άρχισε μια απίστευτή καριέρα…
Ξεκίνησε από την ομάδα Νέων του Αγ Δημητρίου και όταν έφτασε η ώρα, τότε πολύ γρήγορα φόρεσε τη φανέλα της ανδρικής ομάδος και μάλιστα όταν αγωνίζονταν στην Γ΄’ εθνική. Στη συνέχεια πήγε στα Σούρμενα (Δ΄’ εθνική), Ποσειδώνα Γλυφάδας, Χαραυγιακό, ΠΑΟΚ Γλυφάδας για να επιστρέψει και πάλι στον Αγ Δημήτριο, όταν η ομάδα αγωνίζονταν στην Α’ Αθήνας κι εκει να τερματίσει την καριέρα του στο επίσημο πρωτάθλημα, όχι όμως και το ποδόσφαιρο. Αφού ένας άλλος χώρος το ίδιο σπουδαίος και όπως αποδείχθηκε σημαντικός τον υποδέχθηκε και ήταν η Ένωση Ανεξαρτήτων ομάδων Αττικής με έδρα τη Βάρη. Για περίπου τέσσερα χρόνια υπερασπίστηκε την εστία του Ίκαρου, μιας ομάδος, με πολύ ψηλά τον αγωνιστικό πήχη. Κατέκτησε μαζί του ένα πρωτάθλημα, δυο καλοκαιρινά κύπελλα, μια 2η, 3η και 5η θέση. Όμως κι ενώ όλα έδειχναν πως για αρκετά χρόνια θα συνέχιζε το αγαπημένο του άθλημα, ξαφνικά ένα επαγγελματικό πρόβλημα τον αναγκάζει να μην συνεχίσει να παίζει, αλλά προσωρινά τουλάχιστον να σταματά.
-Οριστικό το τέλος ;
-Προς το παρών, δεν υπάρχει άλλη λύση. Οι ώρες συμπίπτουν με τη δουλειά μου. Και άρα θα πρέπει να διαλέξω μεταξύ αυτής (δουλειάς) και της μπάλας. Όμως επειδή οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι γι αυτό ακριβώς επιλέγω να κρατήσω τη δουλειά μου και να σταματήσω προς το παρών να κατεβαίνω στο γήπεδο. Δεν μπορώ να δίνω το παρών τις καθημερινές, διότι δουλεύω.
-Αν το λύσεις αυτό το θέμα, θα σε ξαναδούμε και πάλι με τα γάντια;
-Εννοείται. Το ποδόσφαιρο είναι για μένα, θρησκεία, πιστεύω σ’ αυτό και δίνω τα πάντα, όταν κι εφόσον έχω λίγο ελεύθερο χρόνο. Μακάρι να μην υπήρχαν εμπόδια και θα ήμουν όλη μέρα στο γήπεδο. Το λατρεύω άλλωστε στον Ίκαρο έχουμε δημιουργήσει μια πολύ ωραία παρέα, όπου προέχουν η φιλία, ο σεβασμός και η αλληλοκατανόηση. Αυτό αποτελεί κίνητρο σε όλους μας και δεν σας το κρύβω, πως κάθε φορά που έχουμε ραντεβού όλοι μας, προσπαθούμε να δώσουμε το παρών. Έχω περάσει πολύ όμορφες στιγμές με την ομάδα. Ακόμη και όταν χάναμε, ήμασταν χαρούμενοι…
-Γιατί;
-Διότι δεν μας ένοιαζε και τόσο η νίκη, όσο η αντάμωση. Ήταν το βασικό μας κίνητρο, ώστε πράγματι να δίνουμε το παρών όλοι. Ήταν τέτοιες οι σχέσεις μεταξύ μας, που όλοι μας κοιτούσαμε ποιοι έρχονται στο γήπεδο. Και όταν κάποιος απουσίαζε τότε ψάχναμε να μάθουμε το λόγο. Ήταν πολύ όμορφη αυτή η παρέα που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια στον Ίκαρο. Και είναι αλήθεια πως λυπάμαι πολύ που φεύγω και για ένα διάστημα δεν τα τους ξαναδώ!
-Αγωνιστικά πως ειδες την ομάδα φέτος;
-Θα μπορούσαμε να είχαμε πάει ακόμη καλύτερα. Η ομάδα έχει καλούς παίκτες που έκαναν τη διαφορά, αρκεί να μπορούσαν να δώσουν το παρών. Δυστυχώς φέτος είχαμε αρκετά προβλήματα παρουσιών. Κι αυτό μας στοίχισε… Πάντως πάρ’ όλα αυτά, υπήρξαν παιχνίδια που παίξαμε καλό ποδόσφαιρο και θα μπορούσαμε και με λίγη τύχη να προσθέσουμε κι άλλους πόντους…
-Γενικά το πρωτάθλημα της Ένωσης ;
- Διαθέτει ένα από τα καλύτερα και πιο ποιοτικά πρωταθλήματα. Με ομάδες που θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν ακόμη και στα επίσημα πρωταθλήματα. Θεωρώ πως παρότι όλοι μας κάνουμε την πλάκα μας, εν τούτοις αν κάποιος παρακολουθήσει αγώνες της Α’ κατηγορίας θα διαπιστώσει πως σε πολλούς υπάρχει ποιότητα και μεγάλος ανταγωνισμός. Υπάρχουν παίκτες που μπορούν να σταθούν άνετα μέχρι και την Α΄’ κατηγορία. Όλες οι ομάδες, έχουν τουλάχιστον έναν που κάνει τη διαφορά και ξέρεις μόλις τον δεις, πως έχει παίξει σοβαρή μπάλα. Αυτός είναι και ο λόγος που μου αρέσει το πρωτάθλημα της Ένωσης, γιατί παίζεται καλό και ανταγωνιστικό ποδόσφαιρο.
-Αν σου έλεγαν σήμερα να διαλέξεις κάποιους παίκτες πόυ νομίζεις πως κάνουν τη διαφορά ποιοι θα ήταν;
-Παρότι δεν θέλω να απαντήσω ευθέως, διότι μπορεί και να στενοχωρήσω κάποιους φίλους, όμως είναι αλήθεια πως ο Νάσος και ο Γιώργος Μαρδάκης, ο Πρέκας, ο Παπαιωάννου είναι παίκτες που χαίρεσαι να τους βλέπεις. Είναι αυθεντικά ταλέντα που θα μπορούσαν να είχαν παίξει άνετα σε μεγάλες ομάδες. Όμως χαίρομαι ειλικρινά που τους βρήκα στον Ίκαρο, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά καιόλοι μαζί προσπαθήσαμε σε κάθε παιχνίδι να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό.
- Αν θα σου έλεγαν να αλλάξεις κάτι στην Ένωση τι θα έκανες;
- Θα κοίταγα να βελτιώσω περισσότερο τη διαιτησία. Πιστεύω πως παρότι έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες από τη διοίκηση και τον κ. Πλουσή, εν τούτοις θέλει κι άλλο βελτίωση. Τις περισσότερες φορές δεν με ενοχλεί που δεν σφυρίχτηκε ένα φάουλ, αλλά με πειράζει η συμπεριφορά τους. Θα πρέπει να είναι περισσότερο ευγενικοί. Κατά τα άλλα πιστεύω πως όλα πάνε καλά γενικώς.